READ OUT LOUD. Choose which marked text you prefer to practice with - macrons in verse form, or macrons in prose order, or accent marks in prose order, or focusing on the meter. You will find materials for all of these options below. :-)
VERSE MACRONS. Here is the verse text with macrons:
Rusticus ex agrīs raptum nūtrīverat Anguem;
At forte īrātus perculit ēnse feram:Ille quidem fūgit, sed nōn sine vulnere. Tempus
Rusticus ex lautō post breve pauper erat;Saevitiaeque memor veteris, causamque malōrum
Hanc reputāns, Anguem lāta per arva petit.Supplicat inventum ut redeat: cuī rettulit ille,
"Quae tēlīs horret nōn adeunda domus."Sī monitum quaerās, hostī nē crēde potentī;
Nec cupiās iterum, laesus, adīre locum. PROSE MACRONS. Here is the same text with macrons written out in prose word order:
Rusticus Anguem, ex agrīs raptum, nūtrīverat. At forte Rusticus, īrātus, feram ēnse perculit: Anguis quidem fūgit, sed nōn sine vulnere. Post tempus breve, Rusticus, ex lautō, pauper erat; et saevitiae veteris memor, et hanc saevitiam reputāns malōrum causam esse, Anguem per arva lāta petit. Rusticus Anguem inventum supplicat ut redeat. Cuī Anguis rettulit: "Domus, quae tēlīs horret, nōn mihi adeunda est." Sī monitum quaerās: nē crēde hostī potentī! Et, laesus, locum adīre iterum ne cupiās.
STRESS (ACCENT) MARKS. Here is the prose text with accents, plus some color-coding for the words of three or more syllables (blue: penultimate stress; red: antepenultimate stress):
Rústicus Anguem, ex agris raptum, nutríverat. At forte Rústicus, irátus, feram ense pérculit: Anguis quidem fugit, sed non sine vúlnere. Post tempus breve, Rústicus, ex lauto, pauper erat; et saevítiae véteris memor, et hanc saevítiam réputans malórum causam esse, Anguem per arva lata petit. Rústicus Anguem invéntum súpplicat ut rédeat. Cui Anguis réttulit: "Domus, quae telis horret, non mihi adeúnda est." Si mónitum quaeras: ne crede hosti poténti! Et, laesus, locum adíre íterum ne cúpias.
ELEGIAC COUPLET METER. Below I have used an interpunct dot · to indicate the metrical elements in each line, and a double line || to indicate the hemistichs of the pentameter line.
Rusticus· ex ag·rīs rap·tum nū·trīverat· Anguem;
At for·t~ īrā·tus || perculit· ēnse fe·ram:Ille qui·dem fū·git, sed· nōn sine· vulnere.· Tempus
Rusticus· ex lau·tō || post breve· pauper e·rat;Saeviti·aeque me·mor vete·ris, cau·samque ma·lōrum
Hanc repu·tāns, An·guem || lāta per· arva pe·tit.Supplicat· inven·t~ ut rede·at: cuī· rettulit· ille,
Quae tē·līs ho·rret || nōn ade·unda do·mus.Sī moni·tum quae·rās, hos·tī nē· crēde po·tentī;
Nec cupi·ās ite·rum, || laesus, a·dīre lo·cum.IMAGE. Here's an illustration for the fable (image source) - you have to look hard to see the snake:
What follows is an unmarked version of the prose rendering to faciliate word searches: Rusticus Anguem, ex agris raptum, nutriverat. At forte Rusticus, iratus, feram ense perculit: Anguis quidem fugit, sed non sine vulnere. Post tempus breve, Rusticus, ex lauto, pauper erat; et saevitiae veteris memor, et hanc saevitiam reputans malorum causam esse, Anguem per arva lata petit. Rusticus Anguem inventum supplicat ut redeat. Cui Anguis rettulit: "Domus, quae telis horret, non mihi adeunda est." Si monitum quaeras: ne crede hosti potenti! Et, laesus, locum adire iterum ne cupias.
