READ OUT LOUD. Choose which marked text you prefer to practice with - macrons in verse form, or macrons in prose order, or accent marks in prose order, or focusing on the meter. You will find materials for all of these options below. :-)
VERSE MACRONS. Here is the verse text with macrons:
Forte loquēns Abiēs vīcīnīs ardua Dūmīs,
Hōs spernēns tumidīs vōcibus ūsa fuit.Quī dīxēre, licet nōbīs praestantior exstēs,
Dēteriōre tamen conditiōne manēs.Quam premit usque frequēns variīs iniūria damnis,
Diīque, hominēsque tibī quae dare mille solent.Ut tē nōn aliī praestantem vīribus aequent,
Nōn tamen hōs prae tē temnere crēde tuum.Ut lapsū graviōre ruant, tolluntur in altum
Multī, rēs superōs nulla superba iuvat.PROSE MACRONS. Here is the same text with macrons written out in prose word order:
Forte Abiēs ardua Dūmīs vīcīnīs loquēns, hōs spernēns, vōcibus tumidīs ūsa fuit. Quī dīxēre: Licet praestantior nōbīs exstēs, dēteriōre tamen conditiōne manēs. Quam iniūria frequēns usque premit damnis variīs, quae diīque hominēsque tibī dare mille solent. Ut aliī tē praestantem vīribus nōn aequent, crēde nōn tuum tamen hōs temnere prae tē. Multī tolluntur in altum ut lapsū graviōre ruant; rēs nulla superba superōs iuvat.
STRESS (ACCENT) MARKS. Here is the prose text with accents, plus some color-coding for the words of three or more syllables (blue: penultimate stress; red: antepenultimate stress):
Forte Ábies árdua Dumis vicínis loquens, hos spernens, vócibus túmidis usa fuit. Qui dixére: Licet praestántior nobis exstes, deterióre tamen conditióne manes. Quam iniúria frequens usque premit damnis váriis, quae diíque hominésque tibi dare mille solent. Ut álii te praestántem víribus non aequent, crede non tuum tamen hos témnere prae te. Multi tollúntur in altum ut lapsu gravióre ruant; res nulla supérba súperos iuvat.
ELEGIAC COUPLET METER. Below I have used an interpunct dot · to indicate the metrical elements in each line, and a double line || to indicate the hemistichs of the pentameter line.
Forte lo·quēns Abi·ēs vī·cīnīs· ardua ·Dūmīs,
Hōs sper·nēns tumi·dīs || vōcibus· ūsa fu·it.Quī dīx·ēre, li·cet nō·bīs prae·stantior· exstēs,
Dēteri·ōre ta·men || conditi·ōne ma·nēs.Quam premit ·usque fre·quēns vari·īs in·iūria ·damnis,
Diīqu~, homi·nēsque ti·bī || quae dare· mille so·lent.Ut tē· nōn ali·ī prae·stantem· vīribus ·aequent,
Nōn tamen· hōs prae· tē || temnere· crēde tu·um.Ut lap·sū gravi·ōre ru·ant, tol·luntur in ·altum
Multī, ·rēs supe·rōs || nulla su·perba iu·vat.IMAGE. Here is an illustration for the story (image source):
What follows is an unmarked version of the prose rendering to faciliate word searches: Forte Abies ardua Dumis vicinis loquens, hos spernens, vocibus tumidis usa fuit. Qui dixere: Licet praestantior nobis exstes, deteriore tamen conditione manes. Quam iniuria frequens usque premit damnis variis, quae diique hominesque tibi dare mille solent. Ut alii te praestantem viribus non aequent, crede non tuum tamen hos temnere prae te. Multi tolluntur in altum ut lapsu graviore ruant; res nulla superba superos iuvat.
