SOURCE: For a complete edition of Phaedrus with macrons, see the edition by J.H. Drake at GoogleBooks. This is fable 1.12 in Phaedrus. For parallel versions, see Perry 74.
READ OUT LOUD. Choose which marked text you prefer to practice with - macrons in verse form, or macrons in prose order, or accent marks in prose order, or focusing on the iambic meter. You will find materials for all of these options below. :-)
VERSE MACRONS. Here is the verse text with macrons:
Laudātis ūtiliōra quae contempseris,
saepe invenīrī testis haec nārrātiō est.
Ad fōntem cervus, cum bibisset, restitit,
et in liquōre vīdit effigiem suam.
Ibi dum rāmōsa mīrāns laudat cornua
crūrumque nimiam tenuitātem vituperat,
vēnantum subitō vōcibus conterritus,
per campum fugere coepit, et cursū levī
canēs ēlūsit. Silva tum excēpit ferum;
in quā retentīs impedītus cornibus
lacerārī coepit morsibus saevīs canum.
Tum moriēns vōcem hanc ēdidisse dīcitur:
"Ō mē īnfēlīcem, quī nunc dēmum intellegō,
ūtilia mihi quam fuerint quae dēspēxeram,
et, quae laudāram, quantum lūctūs habuerint."
PROSE MACRONS. Here is the same text with macrons written out in prose word order:
Haec nārrātiō testis est saepe quae contempseris ūtiliōra laudātis invenīrī. Cervus, cum bibisset, ad fōntem restitit et effigiem suam in liquōre vīdit. Ibi, dum rāmōsa cornua laudat, mīrāns, et crūrum nimiam tenuitātem vituperat, subitō vēnantum vōcibus conterritus, per campum fugere coepit et cursū levī canēs ēlūsit. Tum silva ferum excēpit, in quā cornibus retentīs impedītus, canum morsibus saevīs lacerārī coepit. Tum, moriēns, vōcem hanc ēdidisse dīcitur: "Ō mē īnfēlīcem, quī nunc dēmum intellegō. Quam ūtilia mihi fuerint quae dēspēxeram! Et quae laudāram quantum lūctūs habuerint!"
STRESS (ACCENT) MARKS. Here is the prose text with accents, plus some color-coding for the words of three or more syllables (blue: penultimate stress; red: antepenultimate stress):
Haec narrátio testis est saepe quae contémpseris utilióra laudátis inveníri. Cervus, cum bibísset, ad fontem réstitit et effígiem suam in liquóre vidit. Ibi, dum ramósa córnua laudat, mirans, et crurum nímiam tenuitátem vitúperat, súbito venántum vócibus contérritus, per campum fúgere coepit et cursu levi canes elúsit. Tum silva ferum excépit, in qua córnibus reténtis impedítus, canum mórsibus saevis lacerári coepit. Tum, móriens, vocem hanc edidísse dícitur: "O me infelícem, qui nunc demum intéllego. Quam útilia mihi fúerint quae despéxeram! Et quae laudáram quantum luctus habúerint!"
IAMBIC METER. Here is the verse text with some color coding to assist in the iambic meter. The disyllabic elements (iambs/spondees) are not marked, but the trisyllabic elements are color-coded: dactyls are red, anapests are purple, and tribrachs are green (as is any proceleusmaticus, although that is a rare creature):
Laudā·tis ū·tiliō·ra quae· contemp·seris,
saep~ in·venī·rī tes·tis haec· nārrā·ti~ est.
Ad fōn·tem cer·vus, cum· bibis·set, res·titit,
et in· liquō·re vī·dit ef·figiem· suam.
Ibi dum· rāmō·sa mī·rāns lau·dat cor·nua
crūrum·que nimi·am tenu·itā·tem vitu·perat,
vēnan·tum subi·tō vō·cibus· conter·ritus,
per cam·pum fuge·re coe·pit, et· cursū· levī
canēs· ēlū·sit. Sil·va t~ ex·cēpit· ferum;
in quā· reten·tīs im·pedī·tus cor·nibus
lacerā·rī coe·pit mor·sibus· saevīs· canum.
Tum mori·ēns vōc~· hanc ē·didis·se dī·citur:
Ō m~ īn·fēlī·cem, quī· nunc dēm~· intel·legō,
ūtili·a mihi· quam fue·rint quae· dēspēx·eram,
et, quae· laudā·ram, quan·tum lūc·tūs habu·erint.
IMAGE. Here is an illustration for the story (image source).
What follows is an unmarked version of the prose rendering to faciliate word searches:
Haec narratio testis est saepe quae contempseris utiliora laudatis inveniri. Cervus, cum bibisset, ad fontem restitit et effigiem suam in liquore vidit. Ibi, dum ramosa cornua laudat, mirans, et crurum nimiam tenuitatem vituperat, subito venantum vocibus conterritus, per campum fugere coepit et cursu levi canes elusit. Tum silva ferum excepit, in qua cornibus retentis impeditus, canum morsibus saevis lacerari coepit. Tum, moriens, vocem hanc edidisse dicitur: "O me infelicem, qui nunc demum intellego. Quam utilia mihi fuerint quae despexeram! Et quae laudaram quantum luctus habuerint!"